Soms voelt het alsof de seizoenen me inhalen... Ik ben aan het breien om mensen warm te houden, maar de zon schijnt buiten en daardoor voelt het alsof ik te laat ben. We wilden een serre bouwen zodat we meer binnenruimte zouden hebben tijdens de koude maanden, maar voordat we de palen in de grond zetten is de noodzaak al afgezwakt. In plaats van het proberen bij te houden en achteraf boos te zijn dat ik dingen niet heb geforceerd probeer ik het grotere plaatje te zien. De seizoenen zullen blijven terugkomen, elkaar afwisselend. Sneller dan je denkt elke keer weer. Maar het enige waar je iets mee kan, is het 'nu'!

Er komt heus weer een winter, ik blijf rustig door breien. De beweging van de lente komt eraan! Er komen een hoop leuke nieuwe dingen mee, workshops, activiteiten, meer beweging door het hele lang met mijn autootje... Maar vandaag nog even niet!